Het is aan jou, mij, ons.
De slogan van deze editie van Theater aan Zee mikte op betrokkenheid, zowel in de programmatie als in de organisatie.
Meerdere -theater-voorstellingen belichtten thema’s als ongelijkheid, armoede, engagement en participatie.
Onder andere de voorstelling Ronja die we als ATD Vierde Wereld Kust organiseerden samen met BMLIK-O en Kwiedam op één van de vier voorstellingsdagen.
Elkaar meer ontmoeten om zo meer om elkaar te geven
Mensen in armoede en anderen ontmoetten elkaar via een maaltijd, luisterden naar een getuigenis over het leven in armoede en bekeken nadien de voorstelling Ronja.
Menig toeschouwer pinkte een traantje weg.
Enkele ATD ’ers aan het woord:
“Het eten was speciaal, maar ik vond het goed dat we met andere mensen aan tafel zaten.”
“De voorstelling was heel goed, omdat de kracht van die vrouw in armoede mooi getoond werd en de situaties waren heel herkenbaar.
Bij voorbeeld het gevoel je kinderen niet te kunnen geven wat je wil, de deurwaarders, budgettering…”
” Hard, confronterend, realistisch.”
” In mij hangt nog steeds de heftigheid van het niet als volwaardig aanzien te worden omwille van je situatie en het gevoel buiten de maatschappij te staan omdat je niet in het plaatje past (werk, gezin, woonst,…)”
“Krachtig dat we met het Vierdewereldlied konden afsluiten.”
Lees hier het verslag van een andere Ronja-avond op TAZ.
Ook de interactieve wandeling The Village kaderde in het thema en was een beklijvende eyeopener.
Een loods vol krantenknipsels vormde de start.
En wat te denken van een tussenstop waarbij de deelnemers de toekomstdromen van enkele kinderen konden beluisteren, gevolgd door een econome die een percentage gaf aan de slaagkansen van deze dromen, rekening houdende met sociaal milieu, afkomst, huidskleur, netwerk, persoonlijke beperkingen…
Zo volgden nog verschillende haltes, steeds confronterend, bevragend en ook inspirerend in het verzet tegen ongelijkheid.
Betrokkenheid op alle vlakken
Op organisatorisch vlak zette TAZ in op het werven van nieuwe vrijwilligers. Naar mensen in armoede werd extra moeite gedaan door bijvoorbeeld de mogelijkheid om samen te kunnen werken in duo. Zo vormden we binnen ATD drie duo’s: we ontvingen jetons, scheurden toegangstickets, gaven informatie aan het wachtende publiek, waren surveillant tijdens een voorstelling of leidden The Village mee in goede banen…
Een intense, vermoeiende opdracht en ervaring, dat wel. Maar anderzijds hebben we ons ook echt gejeund. Het kunnen bijwonen van voorstellingen, het mogen genieten van maaltijden in het sfeervolle familiepark, het samen werken met zoveel vrijwilligers maakte dat we ons deel voelden van de grote TAZ- familie.
Het is aan jou, mij, ons…
Onze eerste ervaring als medewerker smaakt in elk geval naar meer.
Daarom blijven we als ATD Vierde Wereldbeweging oproepen om voorwaarden te scheppen die het mogelijk maken dat elke mens kan deelnemen.
Want niet willen deelnemen is een vrije keuze, niet kunnen deelnemen is uitsluiting.
B.V.