FAQ

Veel gestelde vragen

FAQ

Er bestaan veel definities van armoede. Religieuze: ‘armen zijn de incarnatie van God’, morele: ‘armen zijn zelf verantwoordelijk voor hun situatie’ of politieke: ‘armen zijn het slachtoffer van een incompetente overheid’,…

Onze oprichter Joseph Wresinski beschreef armoede als volgt:

“Mensen die in armoede leven hebben te weinig hulpbronnen om op terug te vallen en daardoor kunnen ze bepaalde verantwoordelijkheden of grondrechten niet opnemen. Deze situatie kan ernstige en blijvende gevolgen hebben en kan verschillende aspecten van het leven van mensen treffen. Wanneer armoede chronisch is kan het de kansen van mensen, om hun rechten te herwinnen en hun verantwoordelijkheden weer op te nemen, ernstig in gevaar brengen”. (10 en 11 februari 1987)

Enkele gegevens van het ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (2015):
  • 736 miljoen mensen leven in extreme armoede, dat is 10% van de wereldbevolking
  • 1,3 miljard mensen leven in armoede en ervaren sociale uitsluiting
  • 50% van alle mensen die in armoede leven zijn jonger dan 18 jaar
  • 80% van de mensen die met minder dan twee euro per dag moeten toekomen leven in Zuid Azië en Sub Sahara Afrika
  • 20% van de wereldbevolking bezit 90% van de rijkdom
Onderzoek toont aan dat mensen in armoede meer dan twee keer zoveel kans hebben om slachtoffer te worden van geweld. Het stereotiepe beeld van de gewelddadige arme klopt niet. Mensen die in extreme armoede leven weten al te goed hoe andere mensen naar hen kijken. Veel ouders vrezen dat hun kinderen kunnen gezien worden als een bedreiging voor anderen, gewoon omdat ze er anders uitzien. De kinderen ervaren zelf ook deze uitsluiting.
De internationale beweging ATD heeft in meer dan 30 landen ervaring met mensen in armoede. Extreme armoede is geen noodlot, de mens heeft het zelf in het leven geroepen en kan het vervolgens ook zelf uitroeien. Daarom vraagt armoedebestrijding een verantwoordelijkheid van alle niveaus van de maatschappij: lokaal, regionaal, nationaal en internationaal. Ook heeft extreme armoede een impact op alle aspecten van het leven: onderwijs, werk, huisvesting, gezondheidszorg, cultuur,…Enkel door al deze aspecten in rekening te brengen kan een goed beleid uitgetekend worden. Om armoede effectief te bestrijden is het noodzakelijk om de bijdrage van mensen in armoede mee te nemen in de beleidsbeslissingen. ATD gaat op zoek naar de armsten en bouwt met hen een duurzame relatie uit. Het uitroeien van extreme armoede is een implementatie van een ambitieus beleid op lokaal, nationaal en internationaal niveau dat gepaard moet gaan met een diepgaande mentaliteitsverandering in de maatschappij.
“Extreme armoede is het werk van de mens en alleen de mens kan het uitroeien” – Joseph Wresinski Extreme armoede is geen noodlot. Daarom is iedereen medeverantwoordelijk voor het uitroeien van armoede. Iedereen kan bijdragen aan initiatieven die de uitsluiting van armen op school, op het werk, in het sociale leven, tegengaan. Een leven in armoede is een schending van de mensenrechten.
Mensen in armoede krijgen vaak te maken met onrechtvaardigheid en vernedering. Een kind dat in armoede wordt geboren heeft een hoger risico op ziektes en geen of minder toegang tot een goede gezondheidszorg. Op school krijgen ze te maken met discriminatie en hebben leerkrachten lagere verwachtingen tegenover hen. Jonge mensen in armoede werken vaak in precaire, gevaarlijke jobs en krijgen te maken met uitbuiting. Voor mensen in armoede ligt de lat altijd hoger.
Je kan op verschillende manieren bijdragen aan de strijd tegen armoede:
Hoewel mensen in het Noorden gemiddeld veel meer verdienen is de ervaring van armoede over heel de wereld hetzelfde: zich waardeloos, uitgesloten en schuldig voelen voor de situatie waarin ze zich bevinden. Daarom is het belangrijk om zowel in het Noorden als het Zuiden actie te voeren. ATD Vierde Wereld werd in 1957 opgericht in Frankrijk en voor meer dan 20 jaar lag de focus op armoedebestrijding in Noordelijke landen. Tussen 1960 en 1990 ontkenden sommige rijke landen het bestaan van armoede in hun land. ATD leerde mensen kennen die uitgesloten werden door armoede, wiens kinderen vaak geplaatst werden en hen verweten werd dat het hun eigen schuld is dat ze in de armoede zijn terechtgekomen. Vanaf de jaren tachtig is ATD aanwezig in de Zuiderse landen. Ook daar werden mensen uitgesloten en geresponsabiliseerd. Hun inspanningen en mening werden niet gewaardeerd. Door middel van Kruising van Kennis zorgt ATD er nu voor dat mensen hun schaamte kunnen overwinnen en een belangrijke stem krijgen. ATD zorgt er zo voor dat niemand achtergelaten wordt.
Joseph Wresinski is de oprichter van ATD Vierde Wereld. Zijn unieke ideeën en zijn capaciteit om mensen van alle lagen van de bevolking te overtuigen maakte hem geliefd bij iedereen. Hij maakte zelf armoede en uitsluiting mee als kind en werd later priester. Zijn levenservaring gaf hem een unieke visie op de maatschappij. Wil je meer weten over Père Joseph?
Er zijn veel NGO’s die strijden voor een wereld zonder armoede maar ATD heeft drie aspecten die haar uniek maken:
  •  Vaak worden NGO’s opgericht door mensen met verschillende sociale achtergronden. ATD werd opgericht door Joseph Wresinski, een man die zelf in extreme armoede leefde; hij werd geboren in een interneringskamp en een van zijn zussen stierf aan ondervoeding. Hij zag hoe vrijwilligers zijn moeder hielpen, maar ook vernederden. Zijn visie op het bestrijden van armoede is gebaseerd op het veranderen van de relaties tussen mensen. Bij ATD zijn sinds het begin mensen in armoede de pioneers en de stichtende leden. Mensen zonder armoede ervaring (medestanders) luisteren naar mensen in armoede en zoeken naar verbinding.
  • ATD wil op zoek gaan naar de armsten en samen met hen nadenken. Mensen die het heel moeilijk hebben met overleven hebben vaak geen energie over om deel te nemen aan vergaderingen of ontmoetingen. En als ze deelnemen is het nog niet gegarandeerd dat wat ze vertellen begrepen zal worden door anderen. Maar zonder hun medewerking blijven mensen die uitgesloten zijn vaak achter of zijn slechter af dan voorheen. Militanten moedigen elkaar aan om constant te blijven zoeken naar mensen die het nog moeilijker hebben. ATD zorgt er telkens voor dat iedereen kan deelnemen aan alle activiteiten, vergaderingen,…
  • ATD gebruikt voor elke project de methode Kruising van Kennis en wil hierdoor ook vooroordelen tegenover mensen in armoede ontkrachten. ATD is ervan overtuigd dat leden uit alle landen van elkaar kunnen leren en brengt hen regelmatig samen. Dat is uitzonderlijk: normaal is deze vorm van internationaal overleg gereserveerd voor dokters of wetenschappers. Internationale ontmoeting is de beste manier om de gezamenlijke ervaring met armoede een naam te geven en armoede en uitsluiting te overwinnen. In gesprek gaan helpt ook om vooroordelen te ontkrachten. Bij ATD vinden mensen in armoede een plaats waar ze waardig behandeld worden en waar naar hen geluisterd wordt.

0
    0
    Je winkelmand
    Your cart is emptyNaar vorige pagina