Diana Skelton kreeg bij ATD Vierde Wereld de kans om zichzelf te vormen en een bestuurdersrol op te nemen, maar ook om haar kinderen op te voeden tot de unieke personen die ze vandaag zijn. Voor haar staan motivatie, betrouwbaarheid en flexibiliteit daarbij centraal.
Diana is afkomstig uit de regio Washington D.C. en nadat ze een tijdje bij andere non-profitorganisaties werkte, werd ze in 1986 volontair.
Ze voelde zich aangetrokken tot de ongewone, praktijkgerichte en multidimensionale benadering van armoede bij ATD Vierde Wereld. Een benadering die ze miste bij andere non-profitorganisaties waar ze in het verleden mee had gewerkt.
Bij de Verenigde Naties
Diana vertegenwoordigde negen jaar lang ATD Vierde Wereld bij de Verenigde Naties tijdens haar verblijf in New York. In deze rol bereidde ze mensen die in armoede leven voor om goed te kunnen spreken tijdens evenementen die de Verenigde Naties organiseerden. Ze zorgde ervoor dat diplomaten en beleidsmakers die geen ervaring hebben met armoede, de boodschap van mensen in armoede goed konden begrijpen en er rond konden werken. Diana probeerde de drempels tussen mensen die in armoede leven en anderen te verlagen.
Madagascar
Na haar periode in New York verhuisde Diana voor drie jaar naar Madagaskar om te leren van de mensen daar die in armoede leven. Ze ondersteunde onder andere de uitwerking van het project ‘Samen werken en leren’ en de publicatie van een Tapori miniboekje, geïnspireerd door een kind in de straatbibliotheek.
Het internationaal team
Daarna werd Diana negen jaar lang lid van het internationaal team in Frankrijk. Ze hielp mensen van over de hele wereld met elkaar in contact te brengen. Het doel: het eens worden over strategische ambities en prioriteiten, het werk van ATD coördineren en de motivatie en inspiratie van haar leden op peil houden.
“De aanpak van ATD Vierde Wereld op het gebied van leiderschap”, legt Diana uit, “is mensen in de moeilijkste armoedesituaties opzoeken om samen met hen na te denken over het grote geheel en samen de doelen te kiezen waarop we ons willen richten. Dit is ergens tussen een bottom-up benadering en een volledig horizontale benadering in, iets dat volgens sociologen hoogst ongebruikelijk is. Maar het werkt goed voor ons en het is heel lonend.”
Vandaag staat Diana voor nieuwe uitdagingen als lid van het nationaal team in het Verenigd Koninkrijk.
Kinderen opvoeden en volontair zijn
Tijdens haar loopbaan als volontair voedden Diana en haar man Patrice ook drie kinderen op. Hun dochters woonden in de VS, Madagascar, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. De krachtige ervaring van het verhuizen en geëngageerde ouders openden de ogen van hun kinderen voor onrechtvaardigheden in de wereld. Diana’s kinderen willen op hun eigen manier een verschil maken, bijvoorbeeld door mensenrechten te studeren of te werken in het buitengewoon onderwijs.
Deze ervaringen zijn niet alleen verhelderend geweest voor haar kinderen, maar ook voor Diana. Door het ontmoeten van mensen met allerlei verschillende achtergronden, is ze zich bewuster geworden van de manier waarop ze zich uitdrukt en communiceert.
Diana kijkt terug op haar leven als volontair:
“Een van de dingen die ik het meest waardeer aan het voluntariaat: ik maak deel uit van een gemeenschap met een gezamenlijk doel. Natuurlijk zijn we het niet altijd met elkaar eens, maar we zijn het er wel over eens dat de prioriteit ligt bij het aanwezig zijn bij mensen in armoede en het samen met hen nadenken over hoe we niemand achter kunnen laten. Dit doel verenigt ons.”
Een vertaling van:
Diana Skelton: A Life in the ATD Volunteer Corps – ATD Fourth World (atd-fourthworld.org)