Mijn vriendin Annemie is leerkracht. De eerste dag na de paasvakantie brengt ze samen met collega’s fietsend de bundel met nieuwe leerstof naar 40 leerlingen. Hoewel ze al wist dat veel leerlingen het thuis niet zo breed hebben, wordt het een confronterende ervaring.
“Het is toch wel schrijnend hoe sommige kinderen wonen: een te kleine woning voor het gezin en geen tuin”, belt ze me. “Ik was ook onder de indruk van de inspanningen en de creativiteit van de ouders”, gaat ze verder. “Ik nam de tijd om met de ouders te praten. De vader van Bjorn maakte zich zorgen over zijn oudste dochter die nu in het eerste middelbaar zit. Hij zei me dat het voor hem moeilijk is om zijn dochter te helpen bij schooltaken. Hij vertrouwde me toe dat hij geen Frans spreekt. Zijn dochter kan hij niet helpen met dit vak en haar punten waren al niet goed. Hij heeft een vriend aangesproken die goed Frans spreekt en die helpt haar nu via skype bij het instuderen van de nieuwe lessen Frans. De papa klaagde er ook over dat de middelbare school ’s avonds taken doorzendt en dat de volgende dag alles al moet afgeprint zijn. Hij durfde me te zeggen dat hij geen printer heeft en daarvoor een buurman moet lastigvallen. Hij zit daar een beetje mee want hij weet dat printen geld kost en vindt het vervelend om altijd maar zijn buurman te moeten vragen dingen voor de school te printen.”
Jammer genoeg gaan sommige leerkrachten ervan uit dat ieder gezin een computer en een printer heeft. En zij die wel rekening ermee willen houden dat dit niet de realiteit is, vinden vaak geen steun bij hun directie. Annemie uit haar ongenoegen erover maar ziet ook hoe creatief gezinnen zijn. “Weet je wat ik hoorde van een moeder? De zoon die in het 1ste jaar beroeps zit, krijgt zijn taken via smartschool. Er is geen computer in het gezin maar de mama heeft een smartphone en schrijft die taken over. De jongen maakt zijn huiswerk en dan neemt de mama daarvan een foto en zendt die door naar de leerkracht.” Ze gaat verder: “Ongelooflijk toch, als ze mij nog een keer zeggen dat ouders niet meewillen en geen inspanningen doen, zal ik vertellen over die mama.” Maar Annemie is ook bezorgd: “Hoe moet die jongen nu nieuwe leerstof verwerken? Die mama kan toch moeilijk al die lessen overschrijven?”
Marijke Decuypere