De Brazilianen Mariana Guerra en Eduardo Simas delen momenteel, samen met hun drie kinderen, het leven van bescheiden dorpelingen. Zij leren de inheemse gemeenschappen en de Beweging van landloze arbeiders* kennen om samen te strijden tegen armoede.
Minas Geiras
Eduardo (39) en Mariana (37) wonen al vijf jaar in Mirantão. Mirantão is een dorp gelegen in de deelstaat Minas Geiras, op een hoogte van 1100 meter en ver van de stranden van Rio. Zij kennen de meeste bewoners van de streek en voelen zich verwelkomd door de duizend inwoners die verspreid over het berggebied wonen. In hun kleine oude auto passeren ze boeren te voet, paardenranchers en rondlopende koeien.
Zoals alle teams van ATD Vierde Wereld bekommeren zij zich om de mensen die het meest uitgesloten worden omwille van hun armoedesituatie. Ze aarzelen niet om kilometers af te leggen om Donga te bezoeken die geen elektriciteit meer heeft, Julia die kookt op een houtvuur, of Paola wier zoon in de gevangenis zit. Met zin voor eenvoud en menselijkheid luisteren ze naar ieders zorgen.
Ondersteuning van bestaande projecten en ontwikkeling van nieuwe activiteiten
Mariana woonde een vergadering bij met moeders die vroegen om een vijfde klas te creëren in de dorpsschool. Zonder deze klas moeten de kinderen naar de dichtstbijzijnde stad, meer dan een uur met de bus verwijderd.
Het koppel werkt samen met een gemeenschapsbouwplaats die aarden wallen bouwt voor de nieuwe huizen van de gezinnen. Volwassenen en kinderen graven de aarde, vervoeren die, en gooien dan de natte aarde met de hand op het gevlochten riet. Moeders brengen eten mee voor de buurt. Het is niet langer werk, het wordt een feest.
Samen met Eduardo’s ouders, die in Pétropolis wonen, de buitenwijken van Rio, is het tweetal en enkele vrienden een straatbibliotheek aan het opstarten in een favela.
In de staat Bahia steunen Eduardo en Mariana de Indianen. Zij worden in Brazilië gediscrimineerd en als minderwaardig beschouwd. Georganiseerd in grote families fokken ze dieren, verbouwen ze maniok en aardappelen, en jagen en vissen ze in het wild.
Eduardo en Mariana leerden Maya kennen, die de zaak van de Indianen verdedigt in een steeds meer bedreigd natuurreservaat. Lobby’s van de agro-industrie dringen wetten terug die onder president Lula zijn ingevoerd om het milieu en de armsten te beschermen.
Verbindingen leggen
In een andere regio maakten Eduardo en Mariana kennis met een gemeenschap van de Beweging van landloze arbeiders. Ze raakten bevriend met Solange en de 52 gezinnen die samen het land bewerken. Ze produceren biologisch voedsel en geven prioriteit aan gewasdiversificatie, herbebossing, medicinale planten, koffie en chocolade. Elke familie heeft genoeg te eten en de restjes worden tegen betaalbare prijzen verkocht aan de meest behoeftigen in het gebied. De Beweging van landloze arbeiders bouwt ook scholen en klinieken, en leidt boeren en opvoeders op.
“Het is belangrijk om de inwoners van Mirantão, de beweging van landloze arbeiders, de Indianen en al diegenen die zich inzetten voor een meer solidaire wereld met elkaar te verbinden,” benadrukken Mariana en Eduardo. “Hun potentieel en hun enthousiasme bieden hoop en mogelijkheden voor positieve verandering.”
Een nieuwe betekenis vinden in een nieuw leven
Eduardo en Mariana vertellen over hun werk en waarom het voor hen van betekenis is:
“We leerden ATD Vierde Wereld voor het eerst kennen in 2004. We werkten in Peru, Bolivia en Frankrijk. Onze persoonlijke zoektocht naar zinvol werk bracht ons terug naar ons eigen land, naar onze voorouderlijke wortels, en hielp ons het leven op het platteland te ontdekken.”
“Vandaag wonen we in Vale in Prata, een kleine gemeenschap met bescheiden boerderijen in het plattelandsdistrict Mirantão. Prata ligt zestig kilometer van de stad Resende, met ziekenhuizen, banken en supermarkten. Het lijkt misschien geïsoleerd maar we hebben veel contact met andere mensen. We proberen ons te ontdoen van de principes van het individualisme, dat zowel tot verzamelen als tot schaarste leidt.”
Iets buitengewoons
“In de wereld van vandaag maken we iets buitengewoons mee: aandachtig zijn en onze tijd aan anderen geven, de mogelijkheid hebben om te delen, een leven leiden dat op zoveel manieren rijk is. We leven met mensen die nieuwe wegen inslaan om de planeet te beschermen, gebaseerd op hun eigen uitdagingen. Ook leren we in een ander tempo te leven in een gebied waar mensen zich verzetten, en een nieuwe economie uitvinden. Dit beïnvloedt vele facetten van ons leven: het schoolbezoek van onze kinderen, en onze betrokkenheid bij andere ouders voor kwaliteitsonderwijs voor iedereen. Het verandert onze relatie met de aarde en de landbouwproductie, onze erkenning van traditionele kennis, onze… deelname aan de gemeenschap. Het beïnvloedt onze communicatie met de overheid en bewegingen, zelfs onze spiritualiteit. Deze spiritualiteit verbindt ons met etnische groepen, waaronder de inheemse bevolking, Pataxó Hã-hã-hãe in Bahia.”
“Naast onze lokale wortels zijn we allemaal verbonden met de mensen van Petrópolis en Morro dos Anjos. Samen met de Indianen van Bahia, en de leden van de Beweging van landloze arbeiders. Door deze manier van leven bieden wij het beste van onszelf om een samenleving op te bouwen die vrij is van armoede en van het lijden en geweld dat daardoor wordt veroorzaakt.”
* De Beweging van landloze arbeiders ontstond in Brazilië in het begin van de jaren tachtig na de landbezettingen in de deelstaat Rio Grande do Sul. De Beweging roept op tot landbouwhervorming. In het bijzonder een meer rechtvaardige herverdeling van land. In Brazilië bezit 1% van de bevolking ongeveer de helft van het bebouwbare gebied. De Beweging van landloze arbeiders komt op voor een landbouwproductie die duurzame ontwikkeling respecteert.
Een vertaling van:
A Different Kind of Development in a Rural Community in Brazil – ATD Fourth World (atd-fourthworld.org)