Deze eisen zijn het resultaat van besprekingen
•tijdens de Volksuniversiteiten van ATD Vierde Wereld
•tijdens de werkvergaderingen in het kader van de rapporten van “Burgerschap en armoede” en “Duurzaamheid en armoede” van het Steunpunt tot bestrijding van armoede.
Zij brengen de aspiraties van de deelnemers op een politieke niveau. De pdf-versie van de eisen vind je hier.
Verhogen van de sociale uitkeringen tot de Europese armoedegrens.*
In 2014 heeft de, nu ontslagnemende, regering zich hier sterk voor geëngageerd, maar ze is haar engagement niet nagekomen. Zolang de uitkeringen onder de armoedegrens blijven, wordt het grondwettelijk recht op een menswaardig leven geschonden. Diegene die onder deze armoedegrens blijven, zijn veroordeeld tot afhankelijkheid en tot een leven in precaire omstandigheden. Ze worden beroofd van hun burgerschap. Het is onaanvaardbaar dat in Vlaanderen één op vijf, in Wallonië één op vier en in Brussel één op drie kinderen in armoede dreigen op te groeien.
Bevorderen van het recht op een gezinsleven voor alle gezinnen.
Het huidig systeem, en in het bijzonder het statuut van samenwonende, werkt ontmoedigend. Mensen die leven van een sociale uitkering hebben eveneens recht om sociaal en financieel vooruit te komen door samen te leven als gezin, als solidaire burger en als samenwonende partners. Het statuut van samenwonende brengt veel controles mee en schendt de privacy. Het schendt de vrijheid om te kiezen met wie mensen willen samenleven – zelfs binnen het gezin – en ondermijnt hun solidariteit. Wij onderschrijven het memorandum “Samenwonen erkennen, ondersteunen en aanmoedigen” van het Steunpunt tot bestrijding van armoede, dat gebaseerd is op hun verslag “Burgerschap en armoede” (2017-18), waaraan we meewerkten.
(http://www.armoedebestrijding.be/publications/memorandum2019.pdf
Zorgen voor gezonde en betaalbare huisvesting voor iedereen, zoals vastgelegd in de grondwet, en dit door een ambitieus beleid dat zorgt voor voldoende sociale woningbouw.
Er is een enorm tekort aan beschikbare sociale woningen. Uithuiszettingen kunnen enkel als de overheid voorziet in een gepaste herhuisvesting. De huidige wetgeving in de drie regio’s is meer in het voordeel van eigenaars en verhuurders ten koste van het recht op huisvesting voor iedereen. Het gebrek aan gezonde en betaalbare huisvesting ondermijnt eveneens het recht op een gezinsleven.
Werk maken van billijk betaald en waardig werk voor alle werknemers, met extra aandacht voor langdurig werklozen.
Dat kan door iedereen in de samenleving te mobiliseren, vertrekkend vanuit de vaardigheden en de projecten van de werklozen zelf. Die moeten in de eerste plaats ingezet worden voor de behoeften van de plaatselijke bevolking en niet volledig buigen voorde financiële logica van bedrijven. Het Franse experiment “zones zonder langdurige werkloosheid” kan inspirerend werken. Het is immers onwaardig om sommige mensen te beschouwen als niet-inzetbaar en definitief werkongeschikt te verklaren.
Duurzame ontwikkeling met ambitie.
Klimaat- en milieubeleid vereist dringende en noodzakelijke maatregelen. Het moet tegelijk – zoals vermeld in het voorstel voor een KLIMAAT-wet op initiatief van universiteiten – “sociaal rechtvaardig zijn, biodiversiteit bevorderen, armoede bestrijden en ongelijkheden verminderen”. Dit vraagt om de actieve deelname van de meest achtergestelde bevolkingsgroepen, rekening houdend met hun ervaring en analyse. In de zorg voor onze planeet en voor voldoende welvaart, zullen we ook de (meest kwetsbare) mens en het solidair samenleven steeds centraal stellen. Mensen in armoede worden vaker blootgesteld aan de gevolgen van de achteruitgang van het milieu, terwijl hun ecologische voetafdruk in elk land onder het gemiddelde ligt en hun middelen om zich te beschermen/aan te passen erg beperkt zijn. Dit beleid kan zijn doelstellingen alleen bereiken als het gepaard gaat met een herverdeling van rijkdom en grondstoffen. Het moet voorzien in subsidiestelsels die er vooral voor zorgen dat deze meest blootgestelde mensen mee op de kar van vooruitgang kunnen en niet in de kou blijven staan. Anders blijft de nummer 1 van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen, door de VN gedefinieerd als “geen armoede meer”, een dode letter, die alle 17 doelstellingen onderuit haalt.
*voor een alleenstaande is de Europese armoedegrens 1115 euro per maand, en voor een koppel met twee kinderen (- 14 jaar) 2341 euro.