In het kader van het Europees Jaar van de Jeugd vond er deze zomer een Europese jongerenontmoeting plaats in Méry-sur-Oise (Frankrijk). Er kwam een honderdtal jongeren uit negen landen samen. Het doel was een pleidooi voor de jeugd, gedragen door ATD Vierde Wereld op Europees niveau.
Samenkomen en bouwen aan een pleidooi
De jongeren kwamen uit België, Spanje, Ierland, Luxemburg, Nederland, Polen, Roemenië, Zwitserland en Frankrijk om “samen na te denken over wat het vandaag betekent om een jonge Europeaan te zijn die in extreme armoede leeft”, verklaart Lou Borderie, hoofd van de Europese Jeugddynamiek van ATD Vierde Wereld. Deze vijf dagen stelden hen in staat om “voorbij de nationale grenzen te gaan, maar ook voorbij de vooroordelen die we kunnen hebben als we de persoon naast ons niet begrijpen.”
“We voelden solidariteit, er zijn sterke banden ontstaan”, bevestigden verschillende jongeren tijdens de laatste plenaire vergadering van de jongerenontmoeting.
Ervaringen, dromen en hoop
Shaun, 29, Zwitserland
“Ik had eerder al eens deelgenomen aan een Europese bijeenkomst in Nederland in 2017. Net als in Méry-sur-Oise, begeleidde ik een workshop. Ik vind het belangrijk om te creëren, om materie vorm te geven, om onze omgeving een beetje te kunnen beheersen. In de maatschappij van vandaag is er niet genoeg tijd om te creëren. Tijdens de workshop probeerden we houten oorbellen te maken. Het idee is om dingen samen te doen, zonder ons op te dringen, om ons aan te passen aan elkaars ritme.
Ik denk dat de samenleving van de toekomst meer lokaal moet zijn, net als de uitwisseling van informatie: weten wat ik een ander kan bijbrengen en wat die ander op zijn plaats kan doen, een soort autonomie hebben in je omgeving en leven in functie van waar je woont. Ik vind ook dat we ons lichaam beter moeten leren kennen en meer naar onszelf luisteren. Als je je kop te veel in het zand steekt, vergeet je het essentiële: je hebt met mensen te maken.”
Jérémie, 29, Parijs
“Voor een betere samenleving vind ik dat we veel moeten investeren in onderwijs en opleiding. Dit is de basis van alles, voor kinderen, maar ook voor volwassenen, die voortdurend bijleren. Laten we opleidingscentra opzetten. We moeten ook het lezen voor toekomstige generaties ontwikkelen en grenzen stellen aan sociale media, aan de digitale wereld. Daarnaast moeten jongeren leren hun voorouders te respecteren: voor hen was er een andere generatie.”
Anne-Louise, 22, België
“We moeten oplossingen vinden voor pesterijen en discriminatie op school, en alle kinderen gelijk behandelen. En ook ophouden te oordelen zonder de persoon te kennen en labels te plakken.
Mijn hele jeugd heb ik geleden onder vooroordelen. Het is een gebrek aan respect. Maar het is moeilijk om de visie van de maatschappij te veranderen. Iedereen moet zich inzetten om bewuster om te gaan met vooroordelen en geen slecht voorbeeld zijn. We leven in een wereld die niet normaal is.
Sommige mensen zijn bang dat hun kind zal opgroeien in armoede, dat het niets zal hebben. Ze willen dat hij of zij een diploma en werk heeft en een huis kan kopen. Elke ouder wil dat zijn kind niet werkloos is. Er zijn genoeg jobs voor iedereen. De school moet zich er ook toe verbinden meer aandacht te besteden aan haar leerlingen en iedereen een kans geven.”
Hanna, 19, Duitsland
“Ik zou willen dat volwassenen niet langer zeggen wat wel of niet goed is voor jongeren, maar dat ze echt naar hen luisteren.
Mijn droom is dat we allemaal hetzelfde worden behandeld, ongeacht onze leeftijd, onze afkomst… Ik wil dat iedereen de kans krijgt om zich te uiten. In de toekomst wil ik kunnen doen wat ik wil, vrij kunnen kiezen wat ik wil, zonder me zorgen te maken over geld of administratieve kwesties en zonder last te hebben van deze zeer kapitalistische wereld.”
Malyka, 24, Zwitserland
“Op deze Europese bijeenkomst zien we dat er veel overeenkomsten zijn tussen landen en tussen jongeren, maar we zien ook dat er overal nog veel werk is. Ik ben bijvoorbeeld leerling en ik zie dat opleiding te vaak wordt bepaald door sociale achtergrond. Dit is een echte schande, want veel jongeren kunnen zich geen studie veroorloven.
Ik nodig iedereen, en vooral politici, uit om in actie te schieten en de aangekondigde maatregelen uit te voeren. Als iedereen zijn steentje bijdraagt, kunnen we samen iets opbouwen en de maatschappij veranderen. Ik hou van dit spreekwoord: Alleen gaan we sneller, samen gaan we verder.”
Noémie, 27, Duitsland
“We moeten een sociale en ecologische strijd voeren. De twee gaan noodzakelijkerwijs hand in hand. Als we het milieu verwaarlozen, zal op korte termijn de armste bevolking er het meest onder lijden.
Ik probeer hier op individueel niveau aan bij te dragen. Ik zou graag lid worden van verenigingen, maar ik woon in Duitsland en ben Franse, dus dat is niet zo gemakkelijk.
Het is goed dat verschillende sociale klassen hier allemaal samen zijn en echt naar elkaar luisteren. Wij horen vaak dat mensen die in armoede leven zich enkel concentreren op hun strijd om uit de armoede te geraken. In werkelijkheid zijn ze zich ook bewust van milieukwesties, vrouwenrechten,… Ze raken de hele samenleving en het is belangrijk dat de hele bevolking bij deze debatten wordt betrokken.”
Dit artikel werd vertaald uit het Frans.