Interview met Marcel, coach bij Bind-Kracht. Marcel is ook actief bij ATD Vierde Wereld Kust, bij de Beweging voor Mensen met Laag Inkomen en Kinderen en als thuisoppasser.
Wat is jouw taak in Bind-Kracht?
Ik ben één van de tientallen coachen.
Bind-Kracht is een samenwerking tussen trainer, coach en cursisten.
De trainer is de lesgever die Bindkracht uitlegt aan de cursisten. Ook de verschillende sociale klassen in onze maatschappij worden uitgelegd met de bedoeling de cursisten bewust te maken van de verschillende groepen in de samenleving.
Een coach vult de trainer aan met zijn of haar persoonlijke ervaringen. Als het bijvoorbeeld gaat over hulpverlening vraagt de trainer aan de de coach om over zijn ervaringen te vertellen. Hoe was dat intakegesprek in het OCMW? Hoe ervaarde je dat? Hoe werd je geholpen in het OCMW?
Mijn situatie was zoals een huis dat in puin gevallen was. Het OCMW heeft de ruwbouw gezet. De rest was voor mij, wel met steun van het OCMW.
Ik heb het OCMW niet opgezocht maar het OCMW zocht mij. Een hulpverlener kwam mij bezoeken in het ziekenhuis waar ik buiten moest, en zei: jij komt bij mij. Ik was nog nooit in aanraking gekomen met het OCMW maar van toen wist ik: ik sta er niet meer alleen voor.
Wat vind je van Bind-Kracht, wat heb je eraan?
Een coach is onderhevig aan schaamte, is heel kwetsbaar omdat hij zijn persoonlijk verhaal vertelt. Dat kan heel emotioneel worden.
Ik heb altijd het gevoel dat een Bindkrachtsessie maar geslaagd is bij een beklijvend verhaal. Hoe beklijvender de vertelde ervaringen, hoe meer aandacht en begrip van de cursisten. Bij momenten is dat heel moeilijk voor mij, maar gelukkig zie ik de cursisten daarna niet meer weer.
Sinds ik coach ben, heb ik meer respect gekregen voor andere mensen en leer ik woorden bij die ik vroeger niet kende. Ik heb ook mezelf leren waarderen.
Ik ben een lange tijd heel boos op mijn ouders geweest maar ik heb dat leren relativeren. Toen ik geboren werd was het oorlog. Mijn ouders waren twee eenvoudige mensen met problemen. Ze gaven me weg om me meer kansen te geven. In mijn hart heb ik het hen vergeven.
Ook in ATD Vierde Wereld en BMLIK en in de thuisoppasdienst ervaar en leer ik dezelfde dingen.
Ik ben al zeven jaar coach. Mijn ex-hulpverlener vroeg me of ik zou willen meewerken met Bind-Kracht. Ook al ben ik niet gelovig, ik moest denken aan Jezus die aan zijn apostelen vroeg: wil je me volgen? Ik wist niet wat het was, ik dacht dat het een klusjesdienst was maar ik zei ja. Het blijft me nog altijd boeien en daarom doe ik voort.
De cursisten zijn ook altijd tevreden en uit de evaluaties blijkt dat ze er veel uit leren.
Wat is je mooiste, sterkste ervaring?
Dat de trainer me meenam naar het buitenland, naar Haarlem. Hij zegt dat ik een heel sterke coach ben. We vullen elkaar goed aan.
Interview: Bees Verleyen