Het huwelijk van Frederik en Linda loopt spaak. Er zijn al lange tijd spanningen, maar ze wonen nog samen. Frederik en Linda hebben beiden kinderen uit een vorige relatie. De vier kinderen van Frederik wonen bij hem, die van Linda zijn jammer genoeg uithuis geplaatst. Omdat de gezinslast voor Frederik zwaar doorweegt, vindt hij dat Linda de vaste kosten moet betalen. Huur dat lukt, maar elektriciteit en gas kan Linda met haar uitkering als samenwonende niet meer betalen. Bovendien heeft ze nog een afbetaling van enkele schulden lopen. Wanneer de situatie tussen Linda en Frederik onhoudbaar wordt, vertrekt ze. Ze heeft geen keuze, ze moet zichzelf beschermen. Ze heeft geen nieuwe woonplaats, maar langer bij Frederik blijven is geen optie. Ze kan bij vrienden terecht. Dat kan niet lang duren. Linda wil op haar eigen benen staan. Als dakloze heeft ze geen adres en krijgt ze ook geen uitkering meer. Zich inschrijven voor een sociale woning lukt ook niet. Linda is wel goed geïnformeerd. Ze weet dat ze bij het OCMW een referentieadres kan krijgen. Daar vangt ze echter bot: “Verblijft u wel degelijk in de gemeente?“ krijgt ze te horen. Hoe kan ze dit bewijzen?
Ze volgt de raad op van een vriend. Kamperen in de gang van de sociale woonblok en de politie opbellen. Dat is toch wel een duidelijk bewijs dat ze in de gemeente verblijft. Ondanks de vaststelling van de politie, weigert de gemeente haar een referentieadres te geven. Een referentieadres bij een vriend lijkt de enige mogelijkheid. Maar door de schulden die Linda heeft zou het wel eens kunnen dat deurwaarders dan bij die vriend komen aankloppen. Natuurlijk wil Linda dit niet, maar het is kiezen tussen de pest en de cholera. Ze informeert haar vriend en die wil het risico wel lopen. Zijn inboedel is toch niet veel waard. Dankzij hem kan Linda een nieuwe start maken.
Marijke Decuypere