Door Arsène Mulungula Babingwa, lid van een jongerengroep van ATD Vierde Wereld in de Democratische Republiek Congo
Uitbarsting van de vulkaan Nyiragongo
Eind mei 2021 barstte de vulkaan Nyiragongo uit in de buurt van Goma, een stad in het oosten van de Democratische Republiek Congo. Sindsdien staat het leven hier op zijn kop. Naast de vulkaanuitbarsting zijn er aardbevingen geweest, is de stroom uitgevallen en is er niet genoeg water. Als gevolg daarvan hebben velen de stad verlaten voor veiligere gebieden.
Nadat de lavastromen waren gestopt, waren de mensen nog steeds bang. Seismische bewegingen veroorzaakten scheuren in de aarde en verzwakten gebouwen. Sommige daarvan zijn al ingestort. En andere lopen duidelijk gevaar hetzelfde te doen. Daarom kiezen veel mensen ervoor om buiten te slapen.
Uit angst voor nieuwe tragedies heeft de regering besloten tien afgelegen districten van de Nyiragongo te evacueren. Velen zochten hun toevlucht in het noorden van Goma. Duizenden gezinnen vluchtten per boot en kano naar Bukavu, aan de overkant van het meer bij Goma. Zij kwamen alleen, zonder spullen, wanhoop, angst en onzekerheid in hun gezichten gegrift.
Jongeren springen bij om te helpen
Onze plaatselijke jeugdgroep ATD Vierde Wereld, die altijd zeer actief is, heeft meteen gereageerd. We hebben ons onmiddellijk aangesloten bij organisaties die steun verleenden aan de vluchtelingen. Samen hebben we hen geregistreerd voor hulp en hen geholpen om het vluchtelingenkamp in Ndendere te bereiken.
Vandaag de dag is onze groep nog steeds actief in verschillende delen van Bukavu en het vluchtelingenkamp. De indrukwekkende moed en het harde werk van deze jongeren getuigen van hun kracht en toewijding om anderen te helpen. Het is echter niet altijd gemakkelijk geweest. Gezien de enorme omvang van het leed vroegen sommigen zich af of ze wel geschikt waren om te helpen.
Trauma van gezinnen die uiteenvallen
De hele dag onder de brandende zon rennen jongeren van ATD alle kanten op om te helpen. Zo gaan ze bijvoorbeeld de hele stad door om verloren kinderen te zoeken en ze met hun familie te herenigen.
Op een bepaald moment kwam een jongetje aan in het vluchtelingenkamp. Hij dacht dat zijn kleine broertjes er al waren. Toen hij zag dat dat niet zo was, werd hij radeloos en zei:
“Ik kan me niet alleen inschrijven! Ik was met mijn kleine broertjes. We zijn vanmorgen pas in Bukavu aangekomen, maar we zijn elkaar kwijtgeraakt in de haven. Ik dacht dat ze hier zouden zijn met de mensen die ons helpen. We zijn samen gekomen, en ik wil me niet zonder hen aanmelden voor hulp.”
We hebben meteen overal opsporingsberichten gehangen, maar we hebben de jongens nooit gevonden. Natuurlijk waren we er allemaal kapot van. En het verlies van zijn familie verergert alleen maar het trauma van deze jongen die alles heeft moeten achterlaten. Helaas kan zoveel angst en verlies kan de wil om door te gaan stevig fnuiken.
Lokale initiatieven
Ondanks het enorme lijden is de veerkracht en vrijgevigheid van de Congolese bevolking opmerkelijk geweest. Hoewel veel vluchtelingen geen hulp van de regering hebben ontvangen, zijn er onmiddellijk informele initiatieven ontstaan. Deze hulpnetwerken, die zelfs de meest geïsoleerde mensen bereiken, illustreren de solidariteit die hier bestaat. Iedereen werkt samen om de gevolgen van deze tragedie te boven te komen.
Door deze spontane samenwerking hebben we een gretigheid gezien om bij te dragen en de kracht van samenwerking. De spontane vrijwillige steun van onze groep aan vluchtelingen is ondertussen uitgegroeid tot een goed georganiseerde inspanning. Zonder dergelijke initiatieven zou het lijden van onze medeburgers in Goma nog veel erger zijn geweest.
Misschien is het niet genoeg om de wereld te veranderen, maar het is een begin. En we geloven dat al deze inspanningen aan de basis politici laten zien dat de wederopbouw alle burgers moet omvatten, zonder uitzondering.
In deze beangstigende en onzekere tijden staan de jongeren van ATD in de Democratische Republiek Congo in vertrouwen en solidair met elkaar. Ondanks de donkere wolken aan de hemel, zijn we vastbesloten te helpen bij de wederopbouw van levens waar en hoe we maar kunnen.
De oorspronkelijke tekst staat op de internationale website.