Een politiek pleidooi tot in de raad van Europa in Straatsburg
In 2022, het Europees jaar van de Jeugd, nam de Europese jongerendynamiek van ATD Vierde Wereld een nieuwe start. Elkaar ontmoeten, plezier maken, elkaar beter leren kennen, thema’s vanuit het dagelijks leven delen. De coronacrisis versterkte de motivatie en de behoefte om terug samen te plannen, vooruit te kijken. In de winter 2022 trokken ze naar Europese instellingen in Brussel. En in de lente van dit jaar lieten ze in de Raad van Europa in Straatsburg hun stem horen.
Samenkomen om banden te versterken…
Tijdens de grote zomerontmoeting van 2022 in het internationaal centrum van ATD Vierde Wereld nabij Parijs, kwamen meer dan honderd jongeren samen “om na te denken over wat het vandaag de dag betekent om een jonge Europeaan te zijn en in armoede of sociale uitsluiting te leven”, zegt Lou Borderie van de Europese Jongerendynamiek van ATD Vierde Wereld. Met deze vijf dagen hebben ze “de nationale grenzen overschreden, maar ook de mentale grenzen, voorbij de vooroordelen die we kunnen hebben als we elkaar niet begrijpen of kennen. Er is toen een cirkel van solidariteit geopend, er zijn banden gesmeed.”
…en om pleitbezorging op te bouwen
Sinds de zomerontmoeting bleven jongeren regelmatig samenkomen en samenwerken, zowel lokaal als tussen de landen. Er werd geluisterd, genoteerd, gedacht en gedeeld rond de ervaringen van de jongeren, op school, in hun zoektocht naar werk, in hun zoeken om erbij te horen.
Margot Tortonese, jongerenwerker bij ATD Vierde Wereld in Wallonië-Brussel: “Uit wat we bespraken, destilleerden we drie transversale, steeds terugkerende thema’s die ons vandaag beroeren en verontrusten: 1) We ervaren isolement, en we willen collectiviteit en verbondenheid, 2) We ervaren pestgedrag en discriminatie en 3) We willen meer keuzes kunnen maken. ‘Zich geïsoleerd voelen’ bleek een sterke ervaring die jongeren met elkaar gemeen hebben. Het blijft de motor voor onze volgende ontmoetingen.”
Want verantwoordelijkheid opnemen en respect voor hun rechten, dat willen de jongeren van de Vierde Wereld. Dat zei Wresinski in de jaren ’80. Dat drijft de jongerenwerking vandaag nog steeds.
